طراحی تعاملی چیست و فرآیند آن شامل چه چیزهایی است؟

طراحی تعاملی، اصطلاحی جدیدی در صنعت طراحی نمی باشد. اما همیشه در رابطه با این اصطلاح سوالات مختلفی پرسیده می شود برای مثال "طراحی تعاملی چیست"، " اصول و قواعد طراحی تعاملی چیست" یا اینکه " طراحی تعاملی چگونه کار می کند و میزان پیشرفت و روند فرآیند آن چگونه است".

طراحی تعاملی را بیشتر با عبارت خلاصه شده IxD نشان می دهند که به معنای "روش و فعالیت های ایجاد و طراحی محصولات، محیط، سیستم و خدمات دیجیتالی تعاملی" می باشد. طراحی تعاملی در هنگام ایجاد محصولات فیزیکی و ایجاد یک راه ارتباط کاربر با آن، خیلی مفید و سودمند می باشد. موضوع های عمومی طراحی تعاملی شامل طراحی، تعامل انسان- کامپیوتر و توسعه نرم افزار می باشد.

در طراحی تعاملی، تمرکز اصلی بیشتر برروی رفتار می باشد. در واقع به جای تحلیل اینکه موارد گوناگون چگونه باید باشند، حالت آن ها را به حالتی که هستند، تصور می نماید. این عناصر و تعریف، همان چیزهایی هستند که باعث ایجاد طراحی تعاملی (IxD) به عنوان یک زمینه طراحی در برابر زمینه های علمی و مهندسی می شود. این ها تعاریف و نکاتی هستند که در ویکی پدیا بیان شده است. با سایت کار باشید.

فرآیند طراحی تعاملی

آلن کوپر بیان کرد که در فرآیند طراحی تعاملی باید شش عامل زیر را به کار ببریم ( در نظر داشته باشیم):

1. تحقیق کیفی:

هدف در تحقیق کیفی  شناخت عناصر در طراحی تعاملی می باشد. این می تواند به صورت پرسشنامه یا مصاحبه برای گروه و دسته خاصی از کاربران باشد. به عبارت دقیق تر، شما باید فعالیت، رفتار، نگرش ها، استعداد، انگیزه و مهارت های کاربران را بدانید.

2. شخصیت:

شخصیت شامل اطلاعات اولیه شخصی شامل خانواده، کار، محیط زندگی، موقعیت های خاص برای استفاده از محصول و هدف او از استفاده محصول می باشد. در شرایط طبیعی، از 3 تا 6 کاربر به عنوان نماینده کل افراد، شخصیت شناسی می شود.

3. سناریو:

بسته به درک و شناختی که از شخصیت کاربر بدست آمده است، شما می توانید مشکلاتی را که کاربر ممکن است در هنگام استفاده از محصول با آن مواجه شوید را تصور نمایید. همچنین می توانید لیست سوالات برای هر شخصیت را تنظیم کنید و جزئیاتی را که آن ها در هنگام استفاده از هر محصول به آن نیاز دارند را حدس بزنید. در واقع می توانید یک سناریو از مشکلات و اقدامات و عملیات را برای هر محصول با شناخت شخصیت بنویسید.

4. نمونه سازی اولیه:

نمونه سازی اولیه، اولین قدم در برای شروع کار طراحی تعاملی است. با ابزارهایی که برای نمونه سازی اولیه وجود دارد، شما می توانید بدون کمک برنامه نویس، پروژه خود را پیش ببرید.

5. ارزیابی کارشناسانه:

هنگامی که نمونه اولیه تکمیل گردید، شما می توانید از چند طراح دعوت کنید که نمونه شما را مورد ارزیابی قرار دهند. ارزیابی اکتشافی، رایج ترین متد ارزیابی است که زیر نظر استاندارد اکتشافی نیلسن می باشد. در اینجا ده تا از قوانین در استاندارد اکتشافی نیلسن وجود دارد را بیان می کنیم:

• قابل روئت بودن حالت سیستم
• مقایسه بین سیستم و جهان واقعی
• کنترل کاربر و آزادی
• سازگاری
• پیشگیری از خطا
• تشخیص به جای فراخوان
• انعطاف پذیری در استفاده
• زیبایی در طراحی
• کمک به کاربر برای تشخیص
• کمک و سندسازی

6. ارزیابی کاربر

در این مرحله، شما می توانید از چند کاربر معمولی برای ارزیابی نمونه اولیه استفاده کنید. در طی این دوره، شما باید برای کاربر چند وظیفه مخصوص تعیین کنید. برای ارزیابی بهتر، توصیه می شود که مشکلاتی را که کاربران در هنگام استفاده از محصول با آن بر می خورند را ثبت کنید و در آخر سر به هر کدام یک امتیاز و نمره ای بدهید.

از کاربر بخواهید که با صدای بلند فکر کند. به کاربر اجازه بدهید که فکر خودش را در هنگامی که وظیفه ای را انجام می دهد بیان نماید. برای اینکه بهتر بتوانید ارزیابی کنید، ثبت کارهای کاربر را استفاده از ویدئو یا دوربین انجام دهید.